De blauwe kaart. Toen ik er voor het eerst van hoorde, dacht ik dat Marco van Basten weer een nieuwe regel had voorgesteld. Zou ik fijn hebben gevonden. Ik kijk al jarenlang ontroerd naar de stille nostalgische strijd van Marco, die eigenlijk wil dat we allemaal weer gaan voetballen zoals in 1992. Op techniek, mooie weeftrap, om je heen kijken waar je de bal gaat neerleggen, af en toe gedachteloos iemand passeren en lekker jongensachtig het strafschopgebied in denderen om te scoren en niet, zoals nu iedere spits doet, om een lichte aanraking van een tegenstander te zoeken .
Ik denk dat Marco het met me eens is dat we de Duitsers met terugwerkende kracht excuses moeten aanbieden, omdat we ooit zo vreselijk veel lol hebben gehad om een ironische reclame waarin we het Duits nationaal team zogenaamd zagen trainen op het vallen na een lichte aanraking. Schreeuwend lagen ze op de grond en ze sloegen met hun hand op het gras. Haha, die rare Duitsers met hun toneelspel.