Willy van der Kuijlen 65 jaar: voor altijd Mister PSV
Willy van der Kuijlen viert vandaag, dinsdag 6 december 2011, zijn 65ste verjaardag. Voetbal International blikt terug op de loopbaan van de Eredivisie-topscorer aller tijden. Bescheiden als altijd liet Willy van der Kuijlen vorige maand de presentatie van zijn biografie 'Onze Willy' over zich heen komen. De begaafde spelmaker was in het veld de vriendelijkste, sportiefste voetballer van allemaal. Voor hem was voetbal een spel, zeker geen oorlog, ook niet op het hoogste niveau.
Werd het dat toch, dan stapte Willy het liefst op. Met een discussie won hij het toch nooit, zeker niet tegen westerlingen. Beroemd is het gesprek dat plaatshad voor Polen-Nederland in 1975. Hij had zich beklaagd over de koninklijke ontvangst die Johan Cruijff en Johan Neeskens kregen toen George Knobel de training stillegde om de twee uit Barcelona te verwelkomen, maar het eigenlijke conflict speelde tussen Cruijff en Jan van Beveren. Een breuk was niettemin het gevolg, Van Beveren en Van der Kuijlen stapten op.
Bij Oranje lag Van der Kuijlen met de Ajacieden overhoop. 'Die hadden geregeld dat ik geen bal zou krijgen. Ik had het moeilijk tussen een stuk of vijf, zes van Ajax. Alleen Keizer, dat vond ik wel unne geschikte peer', zei hij later. 'Toen speelden Muller, Nuninga, Swart, Keizer, Cruijff en Suurbier in het Nederlands elftal, die speelden elkaar de bal steeds toe. Och, die Ajacieden hebben grotere smoelen, hè. Ik heb gelukkig nooit contact met ze gehad. Amsterdammers liggen me niet zo. Rep is net zo'n manneke als Haan, die praat zichzelf via de pers het Nederlands elftal in. Och, ik heb nooit zo met die zeikerds mee willen slijmen.'
Hij kon heel direct zijn. Haan was een 'kontenkruiper', Zwartkruis een 'huichelaar', Linder een 'boerenlul'. Hij stapte op bij Oranje, maar liet zich later toch weer selecteren. Na drie keer bedankte hij opnieuw. Van der Kuijlen voelde zich voor de zoveelste keer onwelkom, gebruikt, misbruikt. In het begin werd hij geselecteerd als Johan Cruijff niet kon (dacht Willy). Dat was soms ook zo.
George Kessler selecteerde de negentienjarige Van der Kuijlen voor het eerst in 1966, tegelijk met Johan Cruijff en Willy Dullens. De topscorer van PSV was anderhalf jaar eerder van Helmond gekomen. Bij die club drong hij al door tot het UEFA-elftal, waar hij een seizoen lang de enige amateur was.
In het echte Oranje bleef hij op 22 interlands steken: de helft zat er eind 1968 al op, tweeënhalf jaar na zijn debuut. Oranje speelde in de periode-Van der Kuijlen 79 interlands, waarvan de PSV'er er dus 57 miste. 
Zijn voetbal was van een ongehoorde schoonheid en zuiverheid. Koppen deed hij maar zelden, tackelen nooit, een sliding hebben maar weinigen hem zien maken. Voetbal was voor hem macht hebben over de bal. Kappen en draaien, passen, schieten, scoren. Hij was onvergelijkbaar. Op het veld was en werd Van der Kuijlen zelden kwaad. Eén keertje wel. Willem van Hanegem had geprobeerd hem te schoppen, Willy reageerde met een lullig trapje terug. Hij miste. En kreeg wel geel. De enige kaart in zijn carrière. De meeste trappen die hij uitdeelde troffen wel doel.
Zijn mooiste goal: tegen Bastia in de UEFA Cup-finale in 1978. Willy schoot met rechts op de paal, nam de terugstuitende bal met rechts aan en schoot hem met links in. Hij werd de eeuwige topscorer van PSV en het Nederlandse voetbal. Zijn cijfers zijn niet te verbeteren: 844 wedstrijden voor PSV, 685 doelpunten in zeventien jaar. In het Nederlands elftal maakte hij er slechts zeven, gek genoeg. Drie thuis tegen Finland, twee uit tegen Schotland, negentien keer nul.
Na zijn actieve loopbaan keert Van der Kuijlen terug bij PSV. Hij vervult de rol van jeugdtrainer, assistent-trainer en spitsentrainer en later wordt hij toegevoegd aan het scouting-team; op dit moment is Van der Kuijlen internationaal scout. Tevens is de vroegere Skiete Willy lid van verdienste van PSV. 
*** Ook nu hij 65 jaar is geworden, staat zijn naam nog altijd gegrift in het collectieve geheugen van de ware voetballiefhebber. Willy van der Kuijlen maakte in zijn leven ongeveer duizend doelpunten, waarvan 311 in de Eredivisie. Een record dat nooit gebroken zal worden, zolang Nederlandse sterspelers hun toevlucht in het buitenland zoeken. Willy was een echte clubman, hij speelde bijna zijn hele leven voor PSV. De trainers die met hem werkten, roemen zijn ongekende talenten en hadden vaak moeite om door te dringen tot zijn ware aard.
Willy was weerbarstig. Meegaand en dan weer opstandig. Goedlachs en stuurs. Zachtaardig, sociaal en eigenzinnig. Zijn onlangs verschenen boek vertelt niet alleen het levensverhaal van Onze Willy, het is tevens een fascinerende reis door vele decennia topvoetbal. Een reis vol dromen, intriges, schitterende doelpunten, groot geluk en klein verdriet. De duizenden fans die hem adoreerden beleven die tijd in het boek opnieuw. Als herinnering aan een fenomenale voetballer, die voor altijd de titel Mister PSV zal dragen. Het door VI-verslaggever Frans van den Nieuwenhof geschreven boek Onze Willy is verkrijgbaar in de webshop van Voetbal International. Foto: VI Images