Volgend seizoen leren de Feyenoord-spelers ook koken

Zo'n anderhalve week geleden eiste de gevaarlijke gek Moammar Kadhafi alle aandacht op. Protesterende landgenoten in Libië ging hij te lijf met scherpschutters en moordeskaders, onder leiding van zijn zoon Khamis, en gedrogeerde en dronken huurlingen uit andere Afrikaanse landen kregen de vrijheid op alles te schieten wat bewoog in de hoofdstad Tripoli. Hij gaf de Libische luchtmacht zelfs opdracht vanuit vliegtuigen op de betogers te schieten.

Het zal je leider maar zijn. Allerlei landen haalden met kunst en vliegwerk hun onderdanen uit het gekkenhuis van de op hol geslagen dictator, want er dreigde een humanitaire ramp. Zelfs de voorspelbare schermutselingen tussen Emile Roemer, Mark Rutte, Job Cohen en Geert Wilders waren niet relevant. En weet u waar ík me mee bezighield? Met Tijs van den Brink van de EO sprak ik over damesvoetbal, bij RTL 7 heb ik drie avonden zitten babbelen over het ontslag van Ajax-scout Hans van der Zee, er was wat sms-verkeer met Ajax-directeur Rik van den Boog, ik maakte nog een radioprogramma over het vijftigjarig jubileum van de Bintangs voor Radio Rijnmond en ik speelde mijn gebruikelijke rol in het vervaardigen van dit blad. Als je dan de actualiteit op de voet volgt, kom je vanzelf tot de conclusie dat je slechts een marginale rol speelt in de samenleving en dat we ons in de voetballerij vooral druk maken om peanuts.

Wat moet FC Twente nog meer doen dan kampioen van Nederland worden voordat de directie van RTL 7 de club serieus neemt? RTL 7 is de mannenzender, al hoor ik niet bij de doelgroep. Tractor pulling, eindeloze achtervolgingen van de politie, racende vrachtwagens op het ijs, poker, kroegtijgers met gedateerde matjes, bierbuiken en tatoeages blijven pijltjes gooien, er komen regelmatig wat blote borsten langs en je stuit nog weleens op worstelende dwergen. Het is niet mijn kopje thee. RTL 7 scoort alleen indrukwekkende kijkcijfers met voetbal.

Tijdens het WK in Zuid-Afrika trokken Wilfred Genee, René van der Gijp en ik zelfs negenhonderdduizend kijkers met pretentieloze amusante prietpraat. U treft het in elk café aan, maar rond ónze stamtafel staan camera’s. Niet alleen de voetballerij, maar ook de tv-wereld staat bol van het toeval. Ik sluit niet uit dat RTL 7-directeur Peter Lubbers zijn nieuwe baan als AVRO-topman aan deze kijkcijfers te danken heeft. Lubbers heeft het goed gedaan, met minimale financiële middelen moest hij een zender runnen, maar ik ervaar het wel als stuitend dat de programmadirecteur niet van televisie of voetbal houdt, maar zich helemaal laat leiden door kijkcijfers.

Daarom was ik verbijsterd dat RTL 7 vorige week de voorkeur gaf aan Ajax-Anderlecht en PSV-Lille, terwijl het FC Twente-Rubin Kazan aan Eredivisie Live gunde. PSV-Lille stond niet ter discussie, daar zou een beslissing vallen. Ajax begon echter met een 3-0 voorsprong aan de thuiswedstrijd tegen Anderlecht. Dan weet je dat het een verplicht nummer wordt. Zelfs de Belgen geloofden niet meer in een positief resultaat en lieten zich gedwee naar een nieuwe nederlaag spelen. RTL 7 koos blind voor de uitstraling van Ajax, waardoor de tv-kijkers anderhalf uur gapend voor de buis hebben gehangen. Een dergelijke beslissing is niet uit te leggen in Enschede. FC Twente is qua beleidsvoering een voorbeeld voor alle zieltogende clubs, ook voor Ajax en PSV. De ploeg speelt aantrekkelijk voetbal en verdient het serieus te worden genomen door de landelijke media. In Moskou hadden Rubin Kazan en FC Twente onder barre omstandigheden gespeeld. Op de uitstekende nieuwe grasmat in De Grolsch Veste beloofde het een echte wedstrijd te worden. RTL 7 deed Twente onrecht aan, al zullen de heren op het Mediapark meteen met de opnieuw verrassend goede kijkcijfers wapperen. Maar heel af en toe mogen er ook journalistieke afwegingen worden gemaakt, zelfs als die de kijkcijfers negatief beïnvloeden. Dan neem je als directie in je ivoren toren het voetbal pas serieus.

Een technisch directeur aanstellen zonder budget is geldverspilling. Leo Beenhakker heeft een geweldige staat van dienst en dito reputatie, maar met een lege portemonnee was hij machteloos. Na Jorien van den Herik is ook hij op een onrechtvaardige wijze geliquideerd in De Kuip. Beenhakker paste bij Feyenoord, maar ik begrijp dat algemeen directeur Eric Gudde problemen heeft met sterke persoonlijkheden om zich heen. Daarom heeft hij nu een technisch directeur gecontracteerd die veel minder goed bij de clubcultuur past, maar wél goed bij hem.

Martin van Geel zou het overal zo goed gedaan hebben. Bij Willem II en Roda JC wel, maar AZ en Ajax zijn minder enthousiast. Als ook hij geen geld tot zijn beschikking krijgt, is hij evenals zijn voorganger kansloos en overbodig. Krijgt Van Geel wél een budget, dan is dat bijzonder onfatsoenlijk ten opzichte van Beenhakker. Feyenoord krijgt bovendien Annet van Geel er gratis bij en daar zou ik niet blij mee zijn. Annet is een gezellige en spontane vrouw, altijd even vriendelijk en hartelijk. Eigenlijk is er niets mis mee. Maar ze wijkt geen meter van haar echtgenoot, ze volgt hem als een schaduw en vindt zichzelf een dominant type. Dan weet u het wel. Zij heeft de nare gewoonte leuke, knusse, sociale en gezellige dingen te organiseren.

Ik moet er niet aan denken, maar bij Willem II regelde ze dat de spelersvrouwen in een paar auto’s de uitwedstrijden bezochten en ook bij AZ en Ajax stond ze aan de basis van allerlei activiteiten. Een fotoshoot voor de dames, terwijl de voetballers moesten koken. Er werden kappers en visagisten geregeld, er werd een cursus sieraden maken georganiseerd en als klap op de vuurpijl kwam er ook nog een volkszanger optreden. Bij Ajax organiseerde Annet een fitnessclubje voor de spelersvrouwen, waar ze zelf bodyshape-lessen gaf. Als Gudde van steengrillen, paintballen, paaseieren zoeken, macrameeën en figuurzagen houdt, kan hij zijn hart ophalen. Ik houd niet zo van vrouwen die zich via de functie van de echtgenoot opdringen in de club.

Met het gevaar voor een vrouwonvriendelijk type te worden versleten, begreep ik de commotie niet over het feit dat AZ en Willem II niet verdergaan met vrouwenvoetbal. Beide clubs hebben steekhoudende argumenten. Het was een financiële afweging. Sponsors trokken zich terug, de kosten liepen op, het publiek toonde geen interesse en geen televisiezender wil vrouwenvoetbal uitzenden. AZ en Willem II hebben het vanaf 2007 geprobeerd, maar het experiment is mislukt. Dat is ook niet zo vreemd, want vier jaar geleden kregen wat vrouwen van amateurclubs het shirt van een profclub en plotseling werd er professioneel vrouwenvoetbal bedreven.

Zo werkt dat niet, het Nederlandse vrouwenvoetbal staat nog in de kinderschoenen en mist het niveau om het publiek te kunnen boeien. De vrouwencompetitie is tot mislukken gedoemd. Die dames moeten vooral blijven voetballen, maar het duurt nog jaren voordat ze ook voor het publiek, de sponsors en de media aantrekkelijk zijn. De clubs hebben andere prioriteiten en een extra kostenpost is wel het laatste waarop de financieel directeuren zitten te wachten.

Tussen al het echte nieuws door heb ik me nog wel verbaasd over de houding van SC Heerenveen-trainer Ron Jans. Ik heb hem als coach van FC Groningen leren kennen als een nuchtere, intelligente voormalige leraar Duits. Een man met fatsoensnormen, iemand die kon relativeren. In de media profileerde hij zich als een welbespraakte persoonlijkheid, met humor en ik ging er maar van uit dat zo’n man ook met de nodige zelfspot zou omgaan met kritiek. In moeilijke tijden komt de werkelijke aard pas boven. En in dat kader was ik ietwat teleurgesteld dat ik Jans afgelopen zaterdag na de nederlaag bij Willem II hoorde zeggen dat hij de strontkar wel weer over zich heen zou krijgen.

Jans gedroeg zich als een miskende kleuter die groot onrecht wordt aangedaan, doordat hij zijn elftal niet aan het voetballen krijgt, een deel van zijn selectie hem ziet als een amateurpsycholoog van de koude grond en hij met niemand in de club over zijn beslissingen wenst te discussiëren. Als het hem voor de wind gaat, profileert Jans zich graag als een lenig met woordspelingen en grappen spelende geëngageerde trainer. Nu het even tegenzit, acteert hij een verbitterde betweter die alle kritiek als nergens op gebaseerd terzijde schuift. De man die ik enig niveau toedichtte, gedraagt zich als een huis-tuin-en-keukentrainer. Jammer.

Johan Derksen