Van der Lem voorspelt wild avontuur voor Van Marwijk

Van der Lem werd in 2002 aangesteld als bondscoach van Saudi-Arabië. 'Ik werd binnengehaald om het land naar het WK van 2006 te leiden', gaat hij in gesprek met Voetbal International dertien jaar terug in de tijd. 'We waren heel aardig op weg, tot de Azië Cup van 2004 kwam.' Daar volgde uitschakeling al na drie duels in de groepsfase. Direct na uitschakeling volgde ontslag.

Pistool
'Maar dat was niet dé reden voor mijn ontslag', benadrukt Van der Lem. 'Ik ben in aanloop naar dat toernooi bedreigd. Ik was in de kleren van de bond in mijn auto gestapt en moest stoppen voor een stoplicht. Links naast me stopte een andere auto en de bestuurder greep naar een pistool en richtte dat op mij. Ik stond gelukkig vooraan, dus gaf vol gas en ben doorgereden. Ik kon ontkomen, omdat die man linksaf sloeg. Als hij achter me aan was gereden, reed hij zo in de armen van een groep soldaten. En alles wat die bij zich hadden, stond op scherp.'

De poging tot liquidatie was reden om de Nederlandse bondscoach te laten beveiligen door de binnenlandse veiligheidsdienst. Het was bovendien de aanzet tot een gesprek met de nationale voetbalbond. 'Ik heb ze gezegd: Ik kan het niet verantwoorden aan mijn gezin om hier te blijven. Die beveiliging vond ik niet fijn, er werd mij gezegd dat ik een 'high-profile target' was. Na de Azië Cup en dus mijn ontslag sprak ik met iemand van het koningshuis. Die zei me: "Je wou toch al stoppen? Dan is dit toch een goede manier?"'

Volgens Van der Lem een teken dat men in Saudi-Arabië de touwtjes graag zelf stevig in handen wil houden. 'Ze zullen niet accepteren dat je zelf ontslag neemt', verwacht hij. 'Ik krijg ook iedere keer een belletje vanuit het koningshuis als ze weer eens een trainer hebben ontslagen. U bent nog steeds de langstzittende trainer. Wees er maar trots op, zeg ik dan.' Van Marwijk is na Leo Beenhakker, Frank Rijkaard en Van der Lem de vierde Nederlander die de uitdaging aangaat. En een uitdaging, want dat is het volgens de ex-trainer van onder meer AZ, Apollon Limassol.

Prayer time
'Het is natuurlijk financieel aantrekkelijk', weet ook Van der Lem. 'Maar het is een gecompliceerd land. Hoe ze daar leven, de cultuur… Ze bidden daar vijf keer per dag en daar moet alles voor wijken. Dat is niet erg, vond ik. Als die mensen dat daar zo doen, prima. Het is wel voorgekomen dat ik in de rust van een wedstrijd wat wilde zeggen, maar dat het prayer time was. Zaten ze dan, met zijn allen op de grond te bidden. Toen ze klaar waren, moesten ze het veld weer op.'

'Het leven daar was vrij saai. Je hebt er geen contact met vrouwen bijvoorbeeld. Op een gegeven moment zaten wij in een goede compound met meerdere Nederlanders en dat maakt het allemaal wel wat draaglijker. Wat dat betreft is het ook een goede zaak dat Bert Nederlandse assistenten met zich meebrengt', meent Van der Lem, die destijds zelf met Martin Koopman, Co Jager en Jan Nederburgh drie landgenoten meebracht. 'Je trekt je aan elkaar op.'

Aanpassen
'Ik was alleen een beetje verbaasd dat hij voor deze baan gaat. Ik heb hem ook wel eens horen zeggen: Qatar, dat is allemaal niks. Maar goed, ik kan daar anders over denken. Ik zat destijds in een heel andere fase van mijn loopbaan als trainer. Ik was er trots op dat ik bondscoach kon worden. Hij heeft al met Nederland in een WK-finale gestaan. Ik wens hem in ieder geval heel veel succes in de WK-kwalificatie. Als ze deze poule (met Oost-Timor, Maleisië, Verenigde Arabische Emiraten en Palestina, red.) doorkomen, komen ze in de volgende ronde landen als Japan, Zuid-Korea en Australië tegen. Dat zal lastiger worden. Maar de grootste uitdaging is om in Saudi-Arabië te werken. Ik heb me aan kunnen passen, ik hoop dat Bert dat ook kan.' (Mitchell Minnaard)