Trap jij ook in de truc van Diego Simeone?
De 21ste speelronde in de Primera División begint vrijdagavond. VI-redacteur Reon Boeringa blikt vooruit op de titelstrijd in Spanje. Wat is het geheim van Atlético Madrid?
Beeld je een competitie in waarin twee clubs halverwege het seizoen samen meer dan honderd doelpunten hebben gemaakt. Een van deze clubs heeft in vier maanden vier keer met minimaal vijf doelpunten verschil gewonnen, waarvan het één keer zelfs dubbele cijfers haalde. De andere club is al twaalf duels op rij ongeslagen en kreeg sinds medio oktober slechts zes doelpunten tegen. Elke transferperiode weer halen deze twee clubs voor tientallen miljoenen de allerbeste voetballers binnen. Bovendien hebben beide clubs allebei één speler die met kop, schouders én romp boven alle voetballers ter wereld uitsteekt. Ook hebben deze clubs drieënhalf tot tien keer zoveel geld te besteden als hun tegenstanders. Stel je zo'n competitie eens voor. Dat moet haast wel een doodsaaie divisie zijn waarin twee reuzen schaterlachend een stel kabouters platstampen. Toch?
Dat is buiten Diego Simeone gerekend. El Cholo presteert al drie jaar lang het onmogelijke met Atlético Madrid, door de strijd aan te binden met Barcelona en Real Madrid. Kijk maar eens naar de ranglijst van La Liga. Vlak boven de twee Spaanse Goliaths staat David. We vinden het al bijna niet bijzonder meer wat Atlético presteert. Maar als je er goed over nadenkt slaat het nergens op, zó knap is het.
De begroting van Atlético Madrid is drie tot vier keer zo klein als die van Real Madrid en Barcelona. Desondanks eindigden de Rojiblancos in de drie volledige seizoenen onder Simeone derde, eerste en derde, terwijl het nu dus weer eerste staat. Om het even in Nederlands perspectief te plaatsen: het zou hetzelfde zijn als een club met de begroting van pak 'm beet FC Utrecht de afgelopen drie jaar structureel in de topdrie had gespeeld. Tussendoor pakte Atlético ook nog even een Champions League-finale (2014) mee. Hoe doet die Simeone dat?
Het voetbal van Barcelona en Real Madrid spettert en sprankelt. Het voetbal van Atlético hypnotiseert. Je kunt inschakelen voor een wedstrijd van Atlético en na een uur ineens verschrikt opkijken na een doeltreffende counter. Je hebt geen idee wat er de afgelopen zestig minuten allemaal gebeurd is, maar ineens was het golazo Griezmann. Vervolgens weer twintig minuten helemaal niets en weer pats-boem-raak. Einde wedstrijd. Maar wat heb je nou eigenlijk gezien? Wie was er beter? Wat gaf de doorslag? Geen idee. Grote kans dat de tegenstander van Atlético zichzelf na afloop dezelfde vragen stelt. De wedstrijd is verloren, maar geen idee waardoor. Die sluwe Simeone legt alles en iedereen in de luren, zelfs de kijkers thuis.
De Madrilenen blinken uit in het creëren van een illusie. Atlético spiegelt zijn tegenstanders het drogbeeld van een kansrijke wedstrijd voor. Keer op keer laten tegenstanders zich foppen. Kwalijk nemen kun je ze het niet, want scoren tegen Atlético is even zeldzaam als water in een woestijn. En wat doe je als je water in een woestijn denkt te zien? Natuurlijk, dan ga je erop af! Ook als je weet dat de kans groot is dat het om een luchtspiegeling gaat. En zo lopen tegenstanders, wanhopig en vermoeid, week in week uit in het vlijmscherpe mes van de sluwe Simeone.
Zondagmiddag nemen de mannen van Simeone het op tegen Sevilla. Zet om 16.00 uur de televisie maar aan. Grote kans dat je tegen half zes ineens opschrikt van een schreeuwende Sierd de Vos: 'Golazo Griezmann!!!' Je hebt geen idee wat je het afgelopen anderhalf uur gedaan hebt. Heb je nou eigenlijk de wedstrijd gekeken, of ben je toch even ingedut? Was Atlético beter? Hoe hebben ze eigenlijk gescoord? En wie heeft alle chips opgegeten? Als je jezelf dat soort vragen gaat stellen, dan ben ook jij in de truc getuind van Diego Simeone, toptrainer en meesterhyptoniseur.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login