Juventus - Real: een klassieker om van te smullen
Met Juventus - Real Madrid staat in de halve finale van de Champions League de reprise van de eindstrijd uit 1998 op het programma. Een kraker met een historische lading.
Een blik op de opstellingen van de finale van 1998 roept weemoedige gevoelens op. Bodo Illgner en Angelo Peruzzi als keepers. Raúl en Fernando Morientes voorin bij Real Madrid; Filippo Inzaghi en Alessandro Del Piero bij Juventus. Het lijkt zo recent, maar is al zo lang geleden. Ruim zeventien jaar. Waar blijft de tijd?
Het was de eerste Europese finale in De Arena, pas twee jaar eerder geopend. Het was de finale van Edgar Davids tegen Clarence Seedorf. Zinedine Zidane schitterde nog namens Juventus en Fernando Hierro heerste nog ouderwets in de defensie van Real. De witte shirts met paarse kraagjes van Real, met Teka als sponsor. Sony op de borst bij Juventus, met de spelersnamen in een bocht op de rug.
Het was de finale van Pedrag Mijatovic, die halverwege de tweede helft het enige doelpunt maakte, na een gekraakte knal van Roberto Carlos. Het was de finale waarin Real Madrid de cup voor de zevende keer won en Juventus’ finaletrauma weer wat groter werd, mede doordat Davids een enorme kans op 1-1 miste.
In 1998 stond Juventus voor de zesde keer in de finale van de Champions League/Europa Cup I. Voor de vierde keer droop het als verliezer af. Voor Real Madrid was het al de tiende eindstrijd en de zevende die gewonnen werd. Sindsdien speelde Juventus nog een keer in de finale (in 2003 tegen AC Milan), die het geheel volgens traditie verloor. Real Madrid speelde er nog drie en won die finales allemaal.
Juventus - Real Madrid is een Europese klassieker. Een ontmoeting tussen een club die in finales keer op keer faalde, tegen een club die bijna altijd succesvol was. Op hun eigen manier zijn Juve en Real er dan ook alles aan gelegen de eindstrijd in Berlijn te bereiken.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login