'Iedereen weet dat ik van nature géén back ben'
Atiba Hutchinson is een van de voetballers die vorige zomer vrij geruisloos bij PSV vertrok. Nadien heeft de Canadees international zich bij Besiktas opgewerkt tot vaste waarde.
Inmiddels ben je acht maanden contractspeler van Besiktas. In hoeverre is de nummer drie van de Süper Lig ten opzichte van PSV een vooruitgang?
Hutchinson: 'Als ik al mijn werkgevers onder elkaar zet, blijft PSV de grootste club waarvoor ik heb gespeeld. Maar Besiktas heeft wel een ongelofelijk fanatieke aanhang, imposante sfeer in het stadion. Momenteel staat het team derde, kort achter Fenerbahçe en Galatasaray, de toptwee van Turkije. En Istanbul is een enorm levendige stad. Ik ben wel heel blij dat ik op dertigjarige leeftijd deze overstap heb gemaakt.'
Wat is de grootste verandering sinds je vertrek uit Nederland?
'Hier heeft iedere speler zijn eigen chauffeur. Van mij hoeft zoiets niet; ik vond het voorheen altijd heerlijk om zelf naar de Herdgang te rijden. Maar in Istanbul is het vooral om praktische redenen. Het verkeer is op zijn zachtst gezegd nogal hectisch. Het voetbal in de Turkse competitie is een stuk fysieker dan in de Eredivisie, waar het technischer en tactischer is. Bij PSV draaide het om goede en snelle passing. Ook bij Besiktas proberen we combinatievoetbal te spelen, maar het komt hier iets meer aan op de individuele kwaliteiten van de voetballers.'
In tegenstelling tot je laatste seizoen in Eindhoven speel je niet meer als vleugelverdediger.
'Het seizoen bij Besiktas startte ik als rechts- of linksback. Maar sinds december heb ik uitsluitend als verdedigende middenvelder gespeeld. Iedereen weet dat ik van nature géén back ben. Ik merk nu dat ik veel meer energie kwijt kan, spelen van box-to-box, méér invloed uitoefenen op het spelverloop. Als middenvelder ben ik van grotere waarde; ik haal nu ook veel meer voldoening uit een wedstrijd.'
Heb je de voorbije jaren nog geprobeerd de technische staf van PSV op andere gedachten te brengen?
'Het seizoen onder Fred Rutten was ik langdurig geblesseerd (knieproblemen, red.). Eenmaal fit kwam ik door omstandigheden op de backpositie terecht. Ook onder Dick Advocaat speelde ik vast als rechtsback, een incidentele wedstrijd op het middenveld daar gelaten. Het was niet mijn favoriete positie. Maar het doet niets af aan mijn mooie tijd bij PSV. De clubleiding heeft mij altijd het gevoel gegeven dat ik welkom was; zelfs nadat mijn contract was afgelopen. Tijdens de zomer zeiden Marcel Brands en Phillip Cocu dat ik van harte welkom was indien ik geen andere club zou vinden.'
Spreek je nog collega's van je PSV-periode?
'Veel jongens zijn inmiddels vertrokken. Zoals Ola Toivonen, die tegenwoordig bij Stade Rennes voetbalt. En ook Stanislav Manolev (inmiddels Kuban Krasnodar, red.) en Orlando Engelaar (Melbourne Heart, red.). En Boy Waterman kom ik binnenkort tegen als we met Besiktas uit tegen Karabükspor spelen. Uit de huidige selectie heb ik regelmatig contact met Mathias Jørgensen en Oscar Hiljemark. Sinds mijn vertrek ben ik een aantal keren teruggeweest in Nederland. Maar toen bezocht ik Amsterdam.'
Van het elftal waarin jij tot dit seizoen speelde, is weinig overgebleven. Heeft PSV met het ingrijpend verjongen de goede keuze gemaakt?
'Er is veel veranderd. Na die heel goede start presteerde PSV erg wisselvallig; de laatste weken gaat het weer beter. Je kunt stellen dat ze iets te radicaal hebben verjongd. Aan de andere kant, volgens mij hadden Brands en Cocu niet de verwachting dat PSV dit seizoen zou pieken. De verjonging was meer met het oog op de toekomst, de lange termijn.'
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login