Anderlecht: Grandeur maakt plaats voor ordinaire Crisis
data-height="80" data-width="80" data-align="left" data-caption="" src="http://www.vi.nl/upload/bb77f0fa-218a-4af0-ac9d-fa9774da675d_image9049505014084477172.gif" /> 'En nu, Anderlecht?', kopte de Belgische krant Het Laatste Nieuws maandagmorgen. De Brusselse club is in een heuse crisis verzeild geraakt na de 1-0 nederlaag bij Excelsior Moeskroen. Het verlies tegen de vorige werkgever van de huidige Anderlecht-trainer Hugo Broos volgde op de ontluisterende UEFA Cup-verliespartij tegen Panathinaikos. In Athene ging de Brusselse ploeg kansloos met 3-0 ten onder.
De sfeer bij het eens zo grote paarswit is ernaar: de onderlinge verhoudingen bij Anderlecht staan op springen, het bestuur is in opperste staat van paraatheid en bereid noodscenario's voor. Een ouderwetse crisis treft de in verval geraakte topclub.
Eén van de te nemen maatregelen kan de positie van trainer Broos betreffen. Het bestuur hield de oefenmeester lang de hand boven het hoofd, maar het krediet van de oud-speler raakt langzaam op. Broos moest na het tegenvallende laatste seizoen onder Aimé Anthuenis Anderlecht reorganiseren. Van een reorganisatie is vooralsnog weinig gekomen, het is meer desorganisatie troef. Broos communiceert slecht met spelers. Middenvelder Walter Baseggio gaf dat deze week al aan. 'Ik lees in de kranten dat Broos vindt dat ik niet goed speel. Hij heeft gelijk, maar laat hij mij dat eens zeggen', aldus de speler.
Uit alle geledingen binnen de club duiken meningen op. 'Als het nodig is, ga ik mezelf weer met de zaken bemoeien', liet de 88-jarige erevoorzitter Constant VandenStock optekenen. Het tekent de sfeer bij de club. Over en weer worden schuldigen aangewezen. De geblesseerde eerste doelman Filip de Wilde becommentarieerde zijn collega's na de blamage in Athene.
'Met 3-0 kwamen we goed weg. Anderlecht was Anderlecht niet in Griekenland. Spelers voelen elkaar niet goed aan, de communicatie is niet goed, de beleving is niet voldoende.' De laatste lijn blundert haast wekelijks, de middenvelders lijden veel balverlies en slagen er niet in de spitsen te bedienen, terwijl de aanvallers de kansen die ze krijgen onhandig verprutsen. Anderlecht is niet gelukkig geweest met de aankopen, er zijn behoorlijk wat blessures, dragende spelers kampen met een vormcrisis en jongelingen komen nog te kort. De hoop is gevestigd op jongelingen als Olivier Deschacht, Aruna Dindane en de uit de Ajax afkomstige Sherjil MacDonald (die zijn contract deze week verlengde tot medio 2006). Talenten, maar nog niet constant genoeg.
Over een kampioenschap praat al maanden niemand. Anderlecht weet dat het simpelweg kwaliteit tekort komt, al is dat moeilijk toe te geven voor de trotse Brusselaars. Club Brugge heerst in België, maar daarachter hoort Anderlecht als nummer twee op te duiken. Kampioen RC Genk, Sint Truiden, Lokeren en Lierse SK bieden echter concurrentie. De tweede plek in de Belgische Eerste Klasse geeft dit seizoen voor het eerst recht op deelname aan de voorronden van de Champions League. Het zou uiterst sneu zijn als de ploeg die dat bewerkstelligde daar niet zelf van profiteert.